Het is gek, de combinaties die we in ons hoofd maken. De verhalen die ontstaan. Het een heeft ogenschijnlijk niks met het ander te maken. Edoch.
Vanaf het moment dat de margrieten er staan, zijn de kluutjes er ook. Het viel me ineens op.
Margrieten heten in het Engels trouwens ‘ox eye daisy’. Toepasselijk, want koeien (en net zo goed paarden) eten margrieten op voordat ze aan het gras beginnen (van de site ‘Wildpluk Woensdag’). Ook in het Nederlands heet de margriet soms koeienoog, ossenoog of paardenoog.
Een paard staat er al lang niet meer in de inlaag. En de koeien (van Vleesboerderij Boot?) zijn er weer, maar die staan vooralsnog aan de andere kant van ons huis. Nabij de viswinkel. Of ze de margrieten in de wei al opgesnoept hebben, dat durf ik niet te zeggen.
Langs het pad richting Oosterschelde staan ze in ieder geval nog. Bijna uitgebloeid. De kleine kluutjes ondertussen bijna groot.
Gelukkig maar dat het vandaag zo hard regende dat de inlaag net op tijd weer vol water stond.