Zo af en toe word ik ergens stil van. Een leeg geroofd ganzennest is wel zo’n dingetje. In mijn noeste opruimacties struinde ik op de grenzen van ons terrein. En ineens lagen daar die eieren. Met een kleur geel waar je je vingers bij aflikt. Of Driekus zijn pootjes.
De mieren lustten er wel brood van.
De wrede kringloop van een ganzenei.
Waren het kauwen, kraaien of ratten? We zullen het wel nooit weten.