Fluitekruid: ik ga je missen!

Je bent nog niet weg, maar ik zie het.

Het begin van het einde is in zicht. En dat vind ik verdrietig. Bijna uitgebloeid.

Volgens Vos stond er vorig jaar ook fluitekruid. Maar ik kan me dat helemaal niet herinneren. Dit jaar kan ik er niet omheen. Ik ruik het. Zie het. En geniet ervan.

Mijn paard Ecco krijgt het door zijn voer. En als we het onderweg tegenkomen, smikkelt de boef er lekker van.

Met Ecco door het krekengebied van Ouwerkerk (aan de overkant het Watersnoodmuseum)

Ik heb er zelf nog niks mee gedaan. Geen fluitje van zijn holle stengel gemaakt. Geen thee van gezet. Maar wel ‘ordinair’ van genoten.

Lief fluitekruid. Kom je volgend jaar weer terug? Dat zou ik leuk vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *