Zorra is van ‘de beestjes’, ik kan niet goed tegen eten weggooien, en Vos houdt van hele vruchtbare aarde voor zijn plantjes. We vinden elkaar in een verlangen dat ons wormenhotel goed functioneert. De laatste paar maanden werd dit hotel (van drie à vier verdiepingen) steeds verder overgenomen door de mieren. Totdat er geen enkele worm meer ingecheckt was. Ze hadden allemaal de spreekwoordelijke oversteek gemaakt, naar onbekende bestemming (de wormenhemel?).
Dankzij een bestelling op balkonton.nl arriveerden er een hele hoop nieuwe wormen. Het leken wel mieren, zo buitelden ze over elkaar heen. Tijd om het hotel op te schonen. De vruchtbare aarde ging in een krat en dat krat zetten Zorra en ik achterop mijn bagagedrager. Op naar de boomgaard, waar Vos speciale plantjes aan het kweken is. Oh wat was hij blij met ons – volop levende – cadeau.
We vulden de wormenbak met vers groenafval en een restje Bolustaart (zouden ze dat ook lekker vinden?). En deden er weer eens karton bij, dat was ik al een paar jaar vergeten te doen en schijnt nogal belangrijk. Daarna voegden we extra veel koffieprut toe, omdat mieren daar schijnbaar niet zo van houden en dan vanzelf uitchecken.
Klaar is kees. Morgen weer even checken of de nieuwe wormen het nog naar hun zin hebben. Ze hoeven niet eens te piepen of ze krijgen al vers eten, dus ik kan me geen klachten voorstellen.